ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩ ;

   Η γέννηση του ευρώ γέμισε όλους, όσους είχαν πιστέψει στην ιδεαλιστική θεωρία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, με προσδοκίες για πανευρωπαϊκή ευημερία, κατάργηση των εθνικών συμφερόντων και των περιορισμών στη διακίνηση ανθρώπων και προϊόντων και με βαθμιαία ομοσπονδιοποιήση της ηπείρου, στο απώτερο μέλλον και του πλανήτη ίσως, πάντα προς όφελος των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των πολιτών.
   Αντ' αυτού, 10 χρόνια μετά, παρατηρείται μιά κρίση άνευ προηγουμένου στις οικονομίες της ζώνης του ευρώ, με αρκετές να οδεύουν προς πτώχευση, που δεν έχει αφήσει ανεπηρέαστες, ούτε τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, ούτε την αντίπερα όχθη του ατλαντικού, χάριν της παγκοσμιοποιημένηςοικονομικής πολιτικής που ακολουθείται. Επιπρόσθετα, ατομικές ελευθερίες και δικαιώματα συρρικνώνονται ολοένα και περισσότερο με πρόσχημα τις σύγχρονες φοβίες (τρομοκρατία, κρίση) που καθηλώνουν τον πολίτη σε ρόλο παθητικό να παρακολουθεί τις εξελίξεις γύρω του με μιά αίσθηση ανικανότητας όσον αφορά την επιρροή που μπορεί να ασκήσει για την καλυτέρευση του μέλλοντός του. Μαζί με όλα αυτά, παρακολουθούμε μία αποδόμηση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και στροφή των - ισχυρών κυρίως - κυβερνήσεων στην απροκάλυπτη προάσπιση του εθνικού τους συμφέροντος και μόνο.

  Τα παραπάνω φαινόμενα, μου δίνουν την αίσθηση ότι οδεύουμε σε μία ρευστή κατάσταση, της οποίας θα επωφεληθούν πρόσκαιρα οι ισχυρά οικονομικά χώρες, μέχρι να υποκύψουν και αυτές, όταν έχουν προετοιμαστεί καταλλήλως όλες οι λεπτομέρειες, στην παγκόσμια οικονομική ελίτ των μεγαλοτραπεζιτών και των πολυεθνικών. Πριν λίγα χρόνια, θα χαμογελούσα αν κάποιος μου εκστόμιζε και μόνο τη λέξη συμφέροντα των πολυεθνικών, ελίτ κλπ. Την τελευταία τριετία περίπου, οι θεωρίες συνομωσίας που παλιότερα μου φαινόταν νεφελώδεις και ασύνδετες, τώρα μου δείχνουν κάποια σημάδια λογικής και αναρωτιέμαι μήπως χάνω σταδιακά τη δική μου λογική ή μήπως ανακαλύπτω ότι όντως, έστω και επί μέρους ( γιά ώρες), οι θεωρίες αυτές ήταν προφητικές και κάτι γνώριζαν όσοι τις δημιούργησαν ;

  Πραγματικά, κάποια γεγονότα παραείναι τραβηγμένο να θεωρούνται συμπτώσεις. Θα οδηγήσουν όμως στον μελλοντικό κόσμο που μας περιγράφεται  ( παγκόσμια διακυβέρνηση συμφερόντων με οικονομική δικτατορία και υποδούλωση πολιτών με κατάργηση κάθε δικαιώματος ) ; Οι μάζες θα αντιδράσουν και η κοινωνία των πολιτών θα ανατρέψει αυτούς τους σχεδιασμούς ; 'H απλά οι εμπνευστές των παραπάνω θεωριών εκμεταλεύονται κάποια γεγονότα για να τις παρουσιάσουν ως αληθοφανείς ; O χρόνος θα δείξει....