ΣΤΗ ΔΙΝΗ ΤΟΥ ΤΖΑΚ - ΠΟΤ ΤΗΣ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ

    Πραγματικά θα μπορούσε κανείς να συγκρίνει τις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις με τα τζακ - ποτ στο τζόκερ ή τα άλλα τυχερά παιχνίδια. Μα τί κοινά μπορεί να έχουν τα τυχερά παιχνίδια με την πολιτική, θα με ρωτούσε ο οποιοσδήποτε καλόπιστος, ιδεαλιστικά πολιτικοποιημένος άνθρωπος. Καμία, εφ' όσον το πολιτικό μας επίπεδο - εγχώρια και παγκοσμίως - βασιζόταν στα κλασικά ιδανικά του παγκόσμιου πολιτιστικού γίγνεσθαι. Δυστυχώς όμως, όλο και περισσότεροι συνειδητοποιούμε ότι η πολιτική πλέον διαμορφώνεται με βάση άλλους παράγοντες και κάθε άλλο με αυτούς που θα έπρεπε.

    Παρατηρούμε, λοιπόν, την πολιτική να γίνεται εργαλείο κάποιων ελίτ οι οποίες "επενδύουν" στην πολιτική τα "κεφάλαια" που διαθέτουν η καθεμιά, για την - κατα το δυνατό - μεγιστοποίησή τους. Έτσι βλέπουμε την πολιτική ελίτ να προωθεί στην εξουσία τα άτομα που ανήκουν στις τάξεις της, δηλαδή γόνους πολιτικών ή και "αριστοκρατικών" οικογενειών, την κοινωνικοοικονομική ελίτ ( εγχώριοι εκπρώσωποι πολυεθνικών, βιομήχανοι, κληρονόμοι κλπ ) να επιβάλλει τους όρους διεξαγωγής και τους αρεστούς σε αυτή πολιτικούς, επιλεγμένους από τη στενά συνεργαζόμενή τους ελίτ της πολιτικής. Κάπου εκεί, ανάμεσα σε αυτές τις δύο ελίτ, έρχεται να τοποθετηθεί και η πνευματική ελίτ (πνευματικοί άνθρωποι, επιστήμονες, τεχνοκράτες κλπ) η οποία σπανίως αντιτίθεται, ενώ συνήθως έχει  έναν υποστηρικτικό λόγο - ρόλο προς τις προηγούμενες ελίτ, καθώς πλέον αυτές αναδεικνύουν σε πνευματική ελίτ αρκετούς "πνευματικούς" ανθρώπους και επιστήμονες. Μέσω των συνεννοήσεων, συμφωνιών και συμβιβασμών των παραπάνω ελίτ, διαμορφώνεται και η εκάστοτε ασκούμενη πολιτική, με κάποιες μικροαποκλίσεις αναλόγως το κόμμα και τις ικανότητες των πολιτικών που επιλέγονται να την ασκήσουν. 

     Εάν όλες αυτές τις πρακτικές τις εισάγουμε στο χώρο των τυχερών παιχνιδιών τότε θα διαπιστώσουμε μια  απόλυτη  ταύτιση με το τζογάρισμα χαρακτηριστικών τύπων παικτών τυχερών παιχνιδιών, όπως του καλά διαβασμένου ( = οικονομική ελίτ ) που παιρνει μικρά ρίσκα και συνήθως δε χάνει ή χάνει υπολογισμένα, του μικρού ή περιστασιακού παίκτη ( = πνευματική ελίτ) που ποντάρει μόνο σε σίγουρα κέρδη ή σε μεγάλα ποσά με μικρή συμμετοχή  και τέλος του τζογά  (= πολιτική ελίτ) που παίζει μεν για να κερδίσει, αλλά συνήθως χωρίς σχέδιο και παρασύρεται παίζοντας μεγάλα ποσά ή υποχρεώνεται στον καλά διαβασμένο παίκτη για πιό σίγουρα κέρδη, με το αντίστοιχο αντίτιμο φυσικά.

     Έτσι, αν δεχτούμε ότι πλέον η πολιτική είναι τζόγος με τους πολιτικούς να αποτελούν τους "παθιασμένους τζογάδες", καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι οι πολιτικοί μας - εξαιτίας και της αποδεδειγμένης ανικανότητάς τους να τζογάρουν καλά - υποχρεώθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες σε συνεχή "χασούρα" και για να "ρεφάρουν" απευθύνθηκαν κατά καιρούς σε διαβασμένους παίκτες για δανεικά ή παροχή συμβουλών με το αζημίωτο ( =εξυπηρέτηση συμφέροντων των οικονομικών ελίτ). Το θλιβερό όμως είναι ότι στην προκειμένη περίπτωση, η "χασούρα" δεν αφορά τον ίδιο τον "παθιασμένο τζογά", αλλά τα χρήματα της "οικογένειας" ( = λαού) που ως "αρχηγός του σπιτιού"  (= δημοκρατικά εκλεγμένος άρχοντας της χώρας) διαχειρίστηκε λανθασμένα ή καταχράστηκε σε περιπτώσεις τυφλού πάθους με το "τζόγο", με μοναδικό χαμένο το"σπ'ιτι" (= χώρα) και τους υπόλοιπους ενοίκους του (= πολίτες).

     Ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια παρατηρούμε μια κατάσταση για γέλια και για κλάματα. Οι μεν τζογάδες - πολιτικοί μας να συνειδητοποιούν  την κατάσταση που έχει περιέλθει το σπίτι - χώρα και να προσπαθούν να  αντιδράσουν με τρόπο που να αποποιούνται  την ευθύνη τους για αυτή. Αρχικά "πηγαν για τσιγάρα" και δε γύρισαν ποτέ "ρίχνοντας πιστολιά" στο μαγαζί που λέγεται χρέος ( = Κωστάκης) , ενώ μετά με τη γνωστή αφέλεια και αυτοπεποίθηση που δεν πηγάζει από πουθενά αναγνώρισαν τα σφάλματα-χρέος που υπάρχει και ανέλαβαν την ευθύνη να "ξεπληρώσουν τα χρέη μιά και καλή" (= Γιωργάκης). Επειδή όμως από "τζογάς" δε γίνεσαι εύκολα "ζευγάς" ( = η ιδανική κατάσταση ικανού πολιτικού, απεξαρτημένου απο πονηρές διαπλοκές με τις άλλες ελίτ), σε κατάσταση πανικού, χωρίς σχέδιο και με τους άλλους "παίκτες" να τους κυνηγάνε και να τους εκβιάζουν για τα χρωστούμενα, προσπαθούν να βρούν τον επόμενο "τζογά" για να του προσφέρουν το επόμενο τζακ - ποτ. Μόνο που στη δική μας περίπτωση το τζακ - ποτ δείχνει να μεταφράζεται σε χρεοκοπία.