Τι δε(ν) καταλαβαίν’ς ;;;

Σκόρπιες σκέψεις μιας τετραετίας περίπου σε μια σελίδα:

-     Γιατί δεν καταλαβαίνεις ότι πρέπει να πάψουν πλέον οι ψευδαισθήσεις τύπου: «για όλα φταίνε οι άλλοι»;

-     Γιατί δεν καταλαβαίνεις ότι πλέον δεν υπάρχουν ιδεολογίες; (LIVE YOUR MYTH IN GREECE: http://giorgosm77.blogspot.gr/2011/11/live-your-myth-in-greece.html)

-     Γιατί δεν καταλαβαίνεις πως τα υπάρχοντα κόμματα είναι πολύ μικρά για τη χώρα μας και την κρισιμότητα των καταστάσεων; (TA METΡΑ, Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ: http://giorgosm77.blogspot.gr/2012/09/blog-post.html)

-     Γιατί δεν καταλαβαίνεις πως μόνο ομονοώντας προχωράς μπροστά; (EΚΛΟΓΕΣ 2012 ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΙ: http://giorgosm77.blogspot.gr/2012/05/2012.html)

-     Γιατί δεν καταλαβαίνεις πως η χώρα χρειάζεται ριζικές αλλαγές σε πολιτικό, οικονομικό, παραγωγικό, κοινωνικό και αξιακό επίπεδο; (ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ: http://giorgosm77.blogspot.gr/2012/02/blog-post.html)

-     Γιατί δεν καταλαβαίνεις πως οι ελίτ επιβάλλουν αυτά που θέλουν και όχι αυτά που πρέπει στη μάζα; (ΣΤΗ ΔΙΝΗ ΤΟΥ ΤΖΑΚ-ΠΟΤ ΤΗΣ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ: http://giorgosm77.blogspot.gr/2011/11/blog-post.html)

-     Γιατί δεν καταλαβαίνεις πως κάθε ηγεσία δημιουργεί και μια «αυλή» ευνοούμενων;

-     Γιατί δεν καταλαβαίνεις πως κάθε ηγεσία σε θεωρεί άνισό της μη δίνοντας το καλό παράδειγμα επωμιζόμενη και η ίδια μέτρα λιτότητας όπως η μείωση κυβερνητικών και βουλευτικών δαπανών ποικιλοτρόπως; («ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΟΙ» ΑΡΧΟΛΙΠΑΡΟΙ ΚΑΙ «ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ» ΣΠΟΥΔΑΡΧIΔHΔΕΣ: http://giorgosm77.blogspot.gr/2011/11/blog-post_25.html)

-     Γιατί δεν καταλαβαίνεις ότι η παιδεία μας καθορίζει την υψηλή ή χαμηλή στάθμη της κοινωνίας μας σε κάθε επίπεδο από κυβερνώντες μέχρι τον τελευταίο από εμάς;

-     Γιατί δεν καταλαβαίνεις ότι ΕΣΥ έχεις την ευθύνη της παιδείας σου για να γίνεις από Μάζα, Πολίτης; (ΑΠΟ ΤΟ ΕΓΩ ΣΤΟ ΕΜΕΙΣ: http://giorgosm77.blogspot.gr/2012/06/blog-post.html)

-     Γιατί δεν καταλαβαίνεις πως μόνο σε μια κοινωνία Πολιτών μπορείς να διεκδικήσεις Ελευθερία, Δημοκρατία, Ισονομία; (ΑΛΩΣΗ, ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ Ή ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ: http://giorgosm77.blogspot.gr/2012/01/blog-post.html)

-     Γιατί δεν καταλαβαίνεις πως για να είσαι ανεξάρτητος πρέπει να παράγεις; (ΕΛΛΑΔΑ 2500 Π.Χ. - 2011 Ή ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ; http://giorgosm77.blogspot.gr/2011/10/2500-2011-h.html)

-     Γιατί δεν καταλαβαίνεις πως σε μία Ένωση πάντα χάνεις μέρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων σου; (ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩ: http://giorgosm77.blogspot.gr/2011/11/blog-post_23.html)

-     Γιατί σταμάτησες να ονειρεύεσαι;

-               Γιατί δεν ξυπνάς;

Προβληματισμοί για το ΝΑΙ και το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος

ΓΙΑ ΤΟ ΝΑΙ:
1.    Με προβληματίζει που ΟΛΟΙ οι Ευρωπαίοι φίλοι μας μου συνιστούν τι να κάνω, λες και με θεωρούν ανισότιμο μέλος ή πιο βλάκα, τασσόμενοι απροκάλυπτα υπέρ του ΝΑΙ.
2.   Με προβληματίζει πως όσοι με έφεραν ως εδώ τα τελευταία 30 χρόνια, είναι υπέρ του ΝΑI:
-    Με προβληματίζει που ο Μητσοτάκης, πρωθυπουργός του άκρατου νεοφιλελευθερισμού και των ιδιωτικοποιήσεων σε μια χώρα ανέτοιμη με πενιχρά κέρδη από αυτές για το κράτος - μεγάλα για τον ίδιο από τη Γερμανική Siemens, λέει ΝΑΙ.
-    Με προβληματίζει που ο Σημίτης, πρωθυπουργός του «Ευχαριστώ τους Αμερικανούς», των ντε φάκτο γκρίζων ζωνών, των σκανδάλων των Δομημένων Ομολόγων - της Φούσκας του Χρηματιστηρίου - της Δωροδοκίας Schroeder και Goldman Sack’s για την είσοδο στην Ο.Ν.Ε., των ακριβών Ολυμπιακών Αγώνων και «Αρχιερέας της Διαπλοκής», λέει ΝΑΙ.
-    Με προβληματίζει που ο Καραμανλής, πρωθυπουργός με κληρονομικό δικαίωμα, Αγωνιστής του Play-station και του Μπαϊρακτάρη, «Επανιδρυτής» του ίδιου και χειρότερου κομματικού κράτους και «Διπλασιαστής» του Δημόσιου Χρέους, λέει ΝΑΙ.
-    Με προβληματίζει που ο G.A.P. -  “O’MAMA”  ελέω θεού κληρονομικός Πρωθυπουργός, Ομιλητής της Χρεοκοπίας, του ΔΝΤ/Αμερικανικού Παράγοντα και του Μπάφου, το «κλωτσοσκούφι» των Ευρωπαίων στα Μνημόνια, λέει YES MEN.
-    Με προβληματίζει που ο αποστάτης του Μητσοτάκη για το «Μακεδονικό» (που μετά σαν πρωθυπουργός έκανε γαργάρα) Σαμαράς, πρωθυπουργός του Success Story του 1,5.000.000 ανέργων, του πλεονάσματος των αριθμών, των απολύσεων για χάρη των υπόλοιπων ανέργων, του YES MEN 2 (Σαν συγκάτοικος του G.A.P.), λέει ΝΑΙ.
3.   Με προβληματίζει που όσοι «Φάγανε» από το «Σύστημα» τα τελευταία 30 χρόνια (Κανάλια, «Καλλιτέχνες-Αντιστασιακοί», Λοιποί «Παρείσακτοι»), λένε ΝΑΙ.
4.    Με προβληματίζει που με έφεραν προ τετελεσμένων και με το μαχαίρι στο λαιμό να πω από φόβο ΝΑΙ.

ΓΙΑ ΤΟ ΟΧΙ:
1.    Mε προβληματίζει που οι Ευρωπαίοι φίλοι μας λένε πώς το ΟΧΙ είναι αυτοκτονία και δεν αλλάζει κάτι για αυτούς στις διαπραγματεύσεις.
2.   Με προβληματίζει η θολότητα και το ρίσκο του ΟΧΙ δεν ξεκαθαρίζονται επαρκώς:
-    Mε προβληματίζει που ο Τσίπρας δεν σου λέει ποιο το plan A και το plan B  μετά το ΟΧΙ (Καλύτερη Συμφωνία, Συμφωνία με τις «πλάτες» συνενοχής του Λαού, Συμφωνία με Ρωσία κλπ, Αλλαγή Γεωστρατηγικού Προσανατολισμού, Δραχμή και Κατοχή ή κάτι άλλο;).
-     Με προβληματίζει η Λυκοσυμμαχία ΑΝ.ΕΛ., Χ.Α., ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. υπέρ του ΟΧΙ.
-    Mε προβληματίζει που η «Ορθόδοξη» Αριστερά του Κ.Κ.Ε. ακόμη και τώρα που οι περισσότερες «προϋποθέσεις» της Λαϊκής Επανάστασης του Μπολσεβίκου σφυρίζει αδιάφορα καταγγέλλοντας όμως και το ΟΧΙ.
-    Με προβληματίζει που οι Συριζαίοι έχουν 500 ερμηνείες για το ΟΧΙ (Όχι σε μια κακή συμφωνία, Όχι σε κάθε συμφωνία, Όχι στο Ευρώ, Όχι στην Ε.Ε., Όχι στο ΝΑΤΟ, Όχι γιατί μόνο Όχι λέμε από συνήθεια).
-    Με προβληματίζει πώς το λόμπι της δραχμής στηρίζει το ΟΧΙ.
3.    Με προβληματίζει που οι Τυχοδιώκτες του Συστήματος, αφού το «ξεζούμισαν» τις «καλές εποχές», τώρα έγιναν Αντισυστυμικοί και λένε ΟΧΙ.
4.   Με προβληματίζει που με έφεραν προ τετελεσμένων και με το μαχαίρι στο λαιμό να πω από φόβο ΟΧΙ.

Κυριακή Κοντή Γιορτή!

Στερνή μου (ευρώ) γνώση να σ’ είχαν πρώτα…!

   Και τώρα δημοψήφισμα! Μάλιστα! Καλούμαστε να απαντήσουμε αν θα βουτήξουμε στο ρέμα ή αν θα πέσουμε στο γκρεμό…

   Μα έπρεπε να φτάσουμε κυριολεκτικά στην τελευταία στιγμή πριν την οριστική χρεοκοπία για να ζητήσουμε τη γνώμη του Λαού;

   Που ήταν το δημοψήφισμα το 1981 που ο Αντρέας θα μας έβγαζε από την Ε.Ο.Κ. αλλά τελικά έμεινε; Που ήταν το δημοψήφισμα το 1991 όταν η Ε.Ο.Κ. έγινε Ε.Ε. με ζητούμενο την βαθύτερη ένωση και τη σταδιακή εγκατάλειψη της Εθνικής Κυριαρχίας; Που ήταν το δημοψήφισμα για την Ο.Ν.Ε.; Που ήταν το δημοψήφισμα για τα Mνημόνια;

  Αντ’ αυτού η πολιτική μας Ελίτ από τη Μεταπολίτευση και έπειτα, έστησε το σκηνικό μιας χώρας που θα εξαρτώνταν όλο και περισσότερο από τις εισαγωγές, που θα περιόριζε ή θα εξαφάνιζε την Εθνική παραγωγή σε αρκετούς και σημαντικούς τομείς - πνεύμονες της Εθνικής Οικονομίας, που θα διέλυε την κουλτούρα του Έλληνα κάνοντας τον Μαλθακό, Απαίδευτο και Κακομαθημένο…

  Όλο αυτό το διάστημα που η Ελλάδα «απογυμνωνόταν» από Αξίες, Παιδεία, Παραγωγικότητα, Αυτάρκεια (Πνευματική και Υλική), οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι θωράκιζαν τα συμφέροντά τους έναντι ή και ενάντια στα δικά μας…

  Παρόλα αυτά η Εθνική Ηγεσία όλα αυτά τα χρόνια στάθηκε πολύ κατώτερη των περιστάσεων, επιλέγοντας να κρύβει τα προβλήματα κάτω από το χαλάκι και να προτάσσει την πρόοδο των ημέτερων και όχι της Χώρας (υπό την ανοχική και συνενοχική  μας υπνηλία)…

   Χρόνος για την αποτροπή του Αδιεξόδου που έχουμε περιέλθει πλέον ως χώρα υπήρχε πάντα... Ακόμη και την περίοδο Καραμανλή που διπλασιάστηκε το Χρέος…. Ακόμη και επί Γ.Α.Π. ο οποίος δεν δέχθηκε - δεν πάλεψε για μία γενναία άμεση αναδιάρθρωση χρέους, όταν ακόμη είχαμε το όπλο του εκβιασμού γεμάτο και όντως θα μπορούσαμε να απειλήσουμε σοβαρά τις άλλες οικονομίες… Ο ιστορικός του μέλλοντος θα αποδώσει στο μερίδιο που αναλογεί στο καθένα λάθη, παραλείψεις, απειρία, διαφθορά και εξάρτηση από συμφέροντα…

  Τώρα πια ή θα επιλέξουμε να ζήσουμε όλο και πιο φτωχικά εντός Ευρώ και «εξευτελισμένοι», παραχωρώντας σιγά - σιγά ΤΑ ΠΑΝΤΑ σε αλλότριο έλεγχο ή θα επιλέξουμε να ζήσουμε με όρους Κατοχής και «περήφανα» με άγνωστο νόμισμα, για άγνωστο χρονικό διάστημα, με άγνωστες συνέπειες για τη Χώρα Γεωπολιτικά και Οικονομικά ελπίζοντας ότι αυτή η επιλογή είναι πιο βιώσιμη από την άλλη…

   Ή μήπως θα γίνει την τελευταία στιγμή ένα Θαύμα και αυτομάτως θα γίνουμε 11.000.000 σοβαρών και αλάνθαστων πολιτών και κυβερνώντων - υποδείγματα και όλα τα λάθη και παραλείψεις θα διορθωθούν μονομιάς;

   Eκτός και αν ο Τσίπρας έχει οργανώσει μαεστρικά ένα πραγματικό και εναλλακτικό βιώσιμο σχέδιο με τη βοήθεια των BRICS και άλλων νέων διεθνών συμφερόντων, του οποίου πάλι δεν γνωρίζουμε τα υπερ ή κατά;

   Ποια από όλες αυτές τις επιλογές είναι η Ελπίδα που έρχεται;

  

Η ΕΛΛΑΣ ΕΙΝΑΙ (ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ) ΕΝΑ ΑΠΕΡΑΝΤΟ…STUDIO: Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ

   Η σημερινή κατάσταση της χώρας με την πεντάχρονη και βάλε κόντρα των μνημονιακών με τους αντιμνημονιακούς, των ευρωπαϊστών με τους αντιευρωπαϊστές, των υπέρμαχων του ευρώ και των υπέρμαχων της δραχμής μου θυμίζει τις κόντρες παραδοσιακών και ομοιοπαθητικών ιατρών για αντιμετώπιση σοβαρών ασθενειών. Από τη μία έχουμε αυτούς που έχουν συνταγογραφήσει στη χώρα ισχυρά φάρμακα με τρομερές παρενέργειες που μπορεί να οδηγήσουν στο θάνατο αντί της θεραπείας, από την άλλη τους ομοιοπαθητικούς που με εναλλακτικές πρακτικές αρχικά (όπως θεραπευτική κάνναβη κλπ) αντιμετώπισαν ή νόμιζαν πως αντιμετώπισαν  την ασθένεια που όμως συνεχίζει ακάθεκτη θέτοντας το δίλλημα στροφής σε πιο παραδοσιακές πρακτικές, που όπως προείπα ούτε αυτές εξασφαλίζουν τη νικηφόρο εξέλιξη έναντι της ανίατης ασθένειας μας.

   Στην περίπτωση της κατάργησης της δημοτικής αστυνομίας και της κινητικότητας που ήταν ένας θεσμός στα σπάργανα (και που ακόμη συνεχίζεται) είχαμε διάφορες πρακτικές «θεραπείας» που σε κάποια πράγματα απέτυχαν και σε κάποια πέτυχαν. Παρακάτω αναφέρω τις επιτυχίες και αποτυχίες του κάθε σκέλους (Δ.Α. - κινητικότητα):

Αποτυχίες προερχόμενες από την κατάργηση της Δ.Α.

1.      Στέρηση μίας υπηρεσίας ευταξίας και εσόδων ενός δήμου (κυρίως για τους μεγαλύτερους).

2.      Στέρηση υπαλλήλων αυξημένων προσόντων από τις υποστελεχωμένες δημοτικές υπηρεσίες.

3.      Δημιουργία αισθήματος ανασφάλειας και αποστροφής για την εκ των υστέρων αντιμετώπιση από τους δήμους (αίσθημα «στυμμένης λεμονόκουπας», ψυχρότητα από άλλους πρώην συναδέλφους) στους θιγόμενους.

Επιτυχίες κατάργησης της Δ.Α.

1.      Μείωση εξόδων για υλικοτεχνικό εξοπλισμό της υπηρεσίας (στολές, .

2.      Χρησιμοποίηση ενός μικρού αριθμού υπαλλήλων της (εξαιρεθέντες) σε νευραλγικές θέσεις και θέσεις ανάγκης από τους δήμους.

3.      Λύση (έστω και βίαιη) στις πάμπολλες παθογένειες της Δ.Α. (επικάλυψη αρμοδιοτήτων, συναρμοδιότητες, καίριες νομικές παραλείψεις για την εύρυθμη λειτουργία της, ερμαφρόδιτο καθεστώς - δημοτικοί μεν αλλά ένστολοι ειδικοί προανακριτικοί δε υπάλληλοι - αδικίες στο καθεστώς αποσπάσεων και μετατάξεων υπαλλήλων της όπως χρονικός περιορισμός αρχικά 10, έπειτα 8 ετών για μετάταξη σε άλλο δήμο, απαγόρευση κάθε απόσπασης πέραν της συνυπηρέτησης 1+1 έτος, απαγόρευση μετακίνησης σε άλλο κλάδο).

Επιτυχίες Κινητικότητας

1.      Αξιοποίηση αρκετών υπαλλήλων σε θέσεις ανάλογες των προσόντων τους.

2.      Επιστροφή στον τόπο συμφερόντων για αρκετούς υπαλλήλους, ορισμένοι εκ των οποίων βρίσκονταν σε ιδιότυπη «ομηρία» σε άλλα μέρη, λόγω των περιορισμών της Δ.Α. ή και λόγω μη ανθρώπινης στάσης αιρετών σχετικά με υπηρεσιακή μετακίνηση σε άλλο τόπο.

3.      Ευκαιρία αλλαγής εργασιακού περιβάλλοντος.

Αποτυχίες Κινητικότητας

1.      Υποχρεωτική ουσιαστικά μορφή έως τώρα, εκτός της ενδοδημοτικής, με εξαναγκασμό υπαλλήλων για αλλαγή εργασίας ή και τόπου (συμφερόντων πολλές φορές, βλέπε φυλακές - ΕΛ.ΑΣ. για τους πρώην Δ.Α., οι οποίοι εξαναγκάστηκαν - και εξαναγκάζονται οι της ΕΛ.ΑΣ. - σε βίαιη αλλαγή).

2.      Η υποχρέωση για σύμφωνη γνώμη από το φορέα προέλευσης που αποστερεί από αρκετούς υπαλλήλους το δικαίωμα στην αλλαγή θέσης, εργασίας , τόπου.

3.      Η μη σωστά κατανεμημένη σχέση μοριοδότησης - προσόντων και η φωτογραφική προσθήκη μη τυπικών προσόντων για βόλεμα ημετέρων.

4.      Η εφαρμογή της υποχρεωτικά μόνο σε κάποιες ομάδες υπαλλήλων και η μη χρήση της σε όλο το δημόσιο ιδίως σε αχρείαστες και υπερστελεχωμένες υπηρεσίες ή ατομικά σε μη αποδοτικούς ή πολύ αποδοτικούς υπαλλήλους (υποβάθμιση - αναβάθμιση θέσης).

   Δυστυχώς, από τα παραπάνω συμπεραίνεται η αποσπασματικότητα κάθε μέτρου που δοκιμάστηκε, χωρίς θεαματικές βελτιώσεις στη λειτουργία του κράτους, παρά μόνο το «μπάλωμα» κάποιων «τρυπών», δηλαδή τη στέλεχωση υπηρεσιών με ελλείψεις, όχι απαραίτητα με ικανούς για την αντίστοιχη θέση υπαλλήλων (λόγω της αλλοιωμένης μοριοδότησης) και την διάλυση του οικογενειακού ιστού και προϋπολογισμού των υπαλλήλων που βρέθηκαν σε καθεστώς κινητικότητας, ακόμη και αν τελικά βρέθηκαν στον τόπο συμφερόντων τους (πόσο μάλλον για όσους βρέθηκαν ή θα βρεθούν εκτός αυτού, με οικογένειες πολλές φορές μακριά από τον τόπο εργασίας).

   Προτείνεται, χωρίς βέβαια την ελπίδα να εισακουστώ με τις κρατούσες συνθήκες, η γενική εφαρμογή του μέτρου σε όλο το δημόσιο τομέα (ευρύτερο και στενό) με υποβάθμιση και αναβάθμιση στελεχών αναλόγως των προσόντων τους και της εργατικότητάς στους, χωρίς στρεβλές μοριοδοτήσεις, εργασία στον τόπο συμφερόντων του καθενός ή σε ακτίνα 50 χιλιομέτρων το ανώτερο, με υποχρεωτική συνυπηρέτηση έγγαμων γονέων σε τόπο επιλογής εκ των δύο και άνευ γνώμης φορέων με απλή κοινή δήλωση των υπαλλήλων.

       Γεώργιος Μάστορας

(Αφάνταστα Ταλαιπωρημένος Δημοτικός Αστυνομικός της ΕΛ.ΑΣ. με 2 ανήλικα τέκνα, Πτυχιούχος Ιστορίας - Αρχαιολογίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, 1^οετής Μεταπτυχιακός Φοιτητής Διοίκησης Τουριστικών Επιχειρήσεων Ε.Α.Π., Αδειούχος διδάσκαλος Αγγλικής Γλώσσας.)