Ποια είναι η λύση στην ύφεση, την κρίση που μας
μαστίζει, τόσο σε εθνικό, όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με κίνδυνο εξάπλωσης παγκοσμίως
(μια κρίση που ξεκίνησε από την άλλη άκρη του ατλαντικού το 2008); Έχουν
γραφτεί πολλά, από εξειδικευμένους οικονομολόγους, μέχρι φιλόσοφους και
κληρικούς. Σε κάθε άποψη υπάρχει μια μικρή ή μεγάλη αλήθεια. Αποκρυσταλλώνοντας
τα όσα έχω δεί και διαβάσει διαμόρφωσα και εγώ τη δική μου άποψη.
Θεωρώ
λοιπόν, ότι η λύση πρέπει να έχει βάση πάνω απ’ όλα στις κλασικές αξίες , δηλαδή
στην παιδεία, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, το σεβασμό και αλληλοσεβασμό.
Εξηγούμαι: Mε την
παιδεία, (τη σωστά παρεχόμενη από σπίτι και σχολείο σε όλο το εύρος της, γενική
και εξειδικευμένη και όχι αυτή την - σκοπίμως - βαθμιαία υποβαθμισμένη που
παρέχεται παγκοσμίως) αναπτύσσεται η γνώση, η υπευθυνότητα και η κρίση, που αποτελεί αντίβαρο στην άγνοια
(είτε από αμάθεια, είτε από ημιμάθεια ή αδιαφορία) και τον φόβο.
Με την
καλλιέργεια του πολιτισμού, εξευγενίζονται οι χαρακτήρες , οξύνεται το πνεύμα.
Με τον αθλητισμό, μαθαίνει κανείς να πειθαρχεί,
να μάχεται και να ξεπερνάει τα σωματικά, πνευματικά και ψυχολογικά του όρια (
εξ’ ού και η λέξη αθλητισμός, που προέρχεται από τη λέξη άθλος = ξεπερνώ τα
όρια μου σε ελεύθερη μετάφραση ). Εξάλλου, «νους υγιής, εν σώματι υγιή».
Με το
σεβασμό και τον αλληλοσεβασμό, αναπτύσσεται ο κατευνασμός των παθών, η
κατανόηση και η ενδοσκόπηση.
